Marmara Grubu Vakfı'nın Kurucularından İstiklal Beleni kaybettik.Gazeteci İstiklal Belen 2000 ile 2016 yılları arasında Marmara Grubu Vakfı Denetleme Kurulu üyeliğinde de bulunmuştu. Arkadaşımızın elim kaybı karşısında duyduğumuz acı büyüktür. Ailesinin yüksek kederini paylaşırken Marmara Grubu Vakfı olarak engin başsağlığı dileklerimizi sunuyoruz.

ENGİN KÖKLÜÇINAR'dan...
Ebediyete uğurladığımız arkadaşımız İstiklal Belen hakkında, Marmara Grubu Vakfı Genel Başkan Yardımcısı Engin Köklüçınar'ın Yenigün Gazetesi'nde kaleme aldığı makalesini aşağıda bulacaksınız.
"Tarih: Yıl 1969...
Akkan’la Dünya Gazetesi’nden günlük bir gazete çıkarmak için ayrılmaya karar verdiğimizde, Bedii Faik gülmüştü. ‘’Çocuklar siz şaşırmışsınız, günlük gazete yapmak kolay mı, sizi yerler, pişman olursunuz. Hem paranız biter hem de borcunuz dağ gibi olur” demişti.
Yalnız Bedii Ağabey değil, akıl almaya çalıştığımız büyüklerimiz aynı sözlerle kafamızı bulandırıyordu. Ne var ki; 26 yaşında iki gence söz geçirilebilir miydi? Hayır…
İki usta bizden yanaydı. İki hocamız rahmetliler Turgut Fethi ile Selami Akpınar.
Paçaları sıvadık…
Ofis, matbaa, kadro, klişeci, kağıt, dağıtım, ajans, telefon, masa, daktilo bir sürü iş.
Üstadımız Turgut Fethi çalışmalarımızı izlerken beni çağırdı; “Bak Engin, sana bizim Merzifon’dan siz yaşlarda bir çocuk çağıracağım. Bunu yanınıza alın” dedi.
Ehh, Turgut Fethi derse, akan sular dururdu. “Tamam” dedik.
Geldi…
Daha gelir gelmez kuruluş çalışmalarımıza öylesine bir katkı sağladı ki; karıncaları kıskandıracak kadar çalışkanlığını ispatladı. Her yere koştu, terledi. Aile terbiyesi, öğrenme yeteneği, zekası, insani tavırları, çabukluğu, işi kavraması ve sahiplenmesi Akkan’ı ve beni sevindirdi. Kısa bir zamanda Yenigün’ün yıldızı oldu.
O İSTİKLAL BELEN’di
Tarih 20 Haziran 1969 Cuma (3 ay sonra)
Yenigün. İlk gün, ilk gazete.
İstiklal, bizim kadar sevgi ve aşkla hem Yenigün’e hem de Babıali’ye candan sarıldı.
O sarılış 50 yıl sürdü.
Tarih 01 Ağustos 2019
Ta ki; kötü bir hastalığa yakalana kadar. Çok direndi. Bir, iki, üç değil, 7 kez bıçak altına yattı. Yılmadı, bazen sağlıklı gibi davrandı. Sabretti.
O halini göstermemek için çabaladı. ’’Nasılsın’’ dediğimizde, hep ‘’Çok iyiyim’’ dedi. En ağır hastalığında bile, gözleri ile “gidin gidin” demeyi, becerdi.
Sonunda 50 yıllık emektarımız karınca adam, menhus hastalığa yenildi.
Her şeyden öte artık
KARDEŞİM YOK...
Kanatlarımız kırıldı.
Onu hep anacağız.
Mekânı cennet olsun.
Işıklar içinde yatsın."